Je bent het hoge noorden

de laagstaande eeuwige zon

het land van zangerige woorden

waar de liefdestaal begon

 

Je bent het diepe zuiden

de oase voorbij het eindeloze zand

waar broeierige muziek voor ons luidde

we in koortsdromen waren gestrand

 

Je bent het verre oosten

de beken met de wilde stromen

fonkelende glazen waar we mee proostten

de steden van de vergulde dromen

 

Je bent het wilde westen

de engelen die we hebben bezocht

de dorst die we er lesten

in onze langjarige tocht

 

Je bent het vaste midden

tussen noord, zuid, oost en west

de kern van leven en bidden

is wat ons levensboek nu schetst.

 

Gedicht luisteren: http://radiocapelle.nl/podcasts/5194-gedicht-windstreken--jose-v-rosmalen/