Tim Krabbé, Een tafel vol vlinders

Deze novelle uit 2009 is een van de betere Boekenweekgeschenken. Het is het verhaal van Fred en zijn ‘geadopteerde’ zoon Bram, wiens echte vader door zelfdoding om het leven is gekomen toen Bram nog heel jong was. Het eerste deel wordt verteld vanuit het perspectief van Fred, het tweede deel vanuit Bram. Nicolien, de vrouw van Fred en de biologische moeder van Bram verbreekt de relatie, maar Fred blijft desondanks zijn rol als stiefvader spelen. Zowel Fred als Bram hebben een passie voor lezen en schrijven.
Bram maakt een grote reis naar Nieuw Zeeland en probeert daar zichzelf te ontdekken. Als hij in Nederland terugkomt, ontmoet hij de jonge Emma en er groeit een heftige wederzijdse verliefdheid. De reislust van Bram wijkt voor de liefde. Ze spreken al van trouwen, van eeuwigdurende liefde. Dan slaat het verhaal om van een idylle in een nachtmerrie. Bram ziet de liefde met Emma niet meer zitten en zegt dat hij niet meer van haar houdt. Emma hoeft hem nooit meer te zien. We volgen Bram die in zijn dagboek schrijft. Ik ben de zoon van Menno Bontje van wie ik niks weet, behalve dat hij de kracht had om te doen wat ik ga doen. Zijn moeder heeft het mezelf gezegd, breek met alles wat je dacht te zijn,

Hij zet een dramatische punt, waarmee het verhaal stopt. Wat mooi was, in de knop gebroken..