Utrecht is de geboortestad van mij en mijn moeder. De laatste jaren van haar leven bracht zij door in een verpleeghuis in Utrecht. Ik nam toen voor haar het boek ‘Utrecht in beeld’ mee. Arjaan van Nimwegen schreef de inleiding, waarin hij verschillende dichters over Utrecht citeert. Bijvoorbeeld Gabriel Smit:

Herinnering aan Utrecht:

Nu gij herleeft in mijn herinneringen,
zie ik u eerlijker dan ooit voorheen,
ontdaan van wrevel om mislukkingen,
gewroken aan uw oude, grauwe steen.

Mijn jongste dagen wilden u ontwringen
wat wel het verst van u verwijderd scheen:
nu, na de bittere drift van machteloos dwingen,
zoek ik uw licht, -dat vredig, hemels leen.

Het stille licht, dat al uw steen omspon,
dat, dalend langs de flank van de Domtoren,
verwijlen bleef in gracht en bastion
en- o, dat het tot hier nog dringen kon,
ik zal het stervend klinkklaar zingen horen-
dat stem werd in uw zilveren carillon.


De foto’s, gemaakt door George Burggraaff passen goed bij de inleiding. Ze geven mooie inkijkjes in het oude Utrecht, van de unieke werven langs de grachten, met schilderachtige foto’s die aan een schilderij van Monet doen denken. Al bladerend in het boek kom ik in gedachten weer op de vele plekken in Utrecht die voor mij vertrouwd zijn. Utrecht is een grote stad, maar ook een provinciestad. De kleinste van de vier grote steden, de grootste van de provinciesteden. Een unieke stad met een historisch verleden, de stad waar mijn moeder en haar familie vandaan komen. Het boek ‘Utrecht in beeld’ biedt een goed handvat om de herinneringen levend te houden.