Adriaan van Dis bezocht Zuid Afrika in de turbulente periode dat het apartheidsregime plaats zou moeten maken voor een regering gekozen door alle zuid Afrikanen. Mandela was vrijgelaten en zou president worden. Adriaan van Dis reist met een blanke Afrikaanse vriendin, Eva Landman en bezoekt haar familieleden, deels nog fanatieke voorstanders van de apartheid.De raciale spanningen, de ongelijkheid tussen mensen vormen het hoofdthema van de reisverhalen. Oude zekerheden verdwijnen. Blanken denken vaak dat zwarte Afrikanen het allemaal niet aankunnen, dat ze begeleid moeten worden door blanke bazen. Van Dis luistert naar hun verhalen en tekent deze op, zich soms verbijtend. Zijn vriendin wijst ook de apartheid af, maar ze voelt zich toch ook verbonden met de Zuid-Afrikaanse taal en cultuur. De zes verhalen laten diverse aspecten zien. Ze geven inzicht in hoe mensen zich proberen te rechtvaardigen in een samenleving met een onrechtvaardige ideologie.