21 augustus 2017

Suzanne loopt langs de groentekraam. Ze kijkt naar de perziken, abrikozen en bessen en laadt de spullen in haar tas. Ook iets voor haar vader. Hij was vroeger groenteman en woont nu in verpleeghuis Rozengaarde.
‘Ha pa, hier ben ik.’
Hij kijkt naar de zuster en dan naar haar.
‘Woon jij hier ook?’
‘Ik kom hier vaak pa. Ik heb iets voor je meegenomen. Kijk, pa, radijs.’
Hij valt stil en zijn hoofd zakt opzij. Hij kauwt op het woord paradijs. Hij ziet bloemen in de zomer en hij ziet zijn dochter spelen in de tuin, in haar blauwe jurk met die mooie witte strik.
Dan ineens praat hij: ‘Hemeltjelief, Suzanne was hier net.’
‘Ja pa, we zijn er nog.’