Ik vind dit boek een waardig eerbetoon aan Eduard Douwes Dekker, die met de boeken Max Havelaar en Woutertje Pieterse de belangrijkste negentiende-eeuwse Nederlandse schrijver was en in ieder geval de nog meest leesbare. Hermans gedraagt zich hier niet zo zeer als polemist maar vooral als informatiebron. Hij idealiseert Douwes Dekker niet, maar ziet wel zijn grootheid. Het zou best kunnen dat Hermans zelf ook graag gezien zou worden als een groot maar soms slecht begrepen literator. Een biografie zegt mijns inziens niet alleen veel over de beschrevene maar ook over de beschrijver. In dit geval de raadselachtige Willem Frederik Hermans.

zie ook: https://www.goodreads.com/book/show/326289.De_raadselachtige_Multatuli?ac=1&from_search=true&qid=y3pUuv82qJ&rank=1