Astrid Roemer, Het spoor van de jakhals
In deze novelle is de hoofdpersoon een Hollandse man. In het eerste deel zien we hem als onderwijzer in een multiculturele school In Den Haag. Hij voelt zich niet echt thuis in zijn werk. Je proeft de vervreemding, maar ik vind het verhaal niet erg toegankelijk verteld, nogal brokkelig.
Het tweede deel, getiteld 'De goudjakhals' vind ik beter te begrijpen. Hier gaat het om het huwelijk van de man met een Surinaamse vrouw, die verliefd wordt op een andere vrouw. De man toont zich van zijn onverdraagzame kant, scheldt haar uit voor 'pot' en kan die relatie niet hebben. Hij krijgt moorddadige fantasieen. Ondertussen schept hij op over zijn eigen machogedrag.
in het derde deel, 'De zadeljakhals' komt de jaloezie tot een kookpunt, een gewelddadige confrontatie tussen de man en de vrouw en haar vriendin.
Ik vind het geen makkelijk toegankelijk boek. Astrid Roemer schrijft beeldend en ook expliciet: 'hij kon neuken als de beste, maar bij haar kreeg hij niets overeind.'
Astrid Roemer is als Surinaamse en lesbische vrouw sterk betrokken bij de thema's etniciteit en man-vrouw en vrouw-vrouwverhoudingen. Ze vertegenwoordigt een eigenzinnige stem in de Nederlandse literatuur. Haar schrijversschap is bekroond met hoge literaire onderscheidingen zoals de P.C. Hooftprijs en de grote prijs der Nederlandse letteren. Door haar begrip voor Desi Bouterse is ze in Nederland ook controversieel, maar dat maakt haar literaire stem niet minder relevant. Ik ben van plan nog enkele boeken van haar te lezen, die ik in bezit heb. Waaronder dit boekje, door haar gesigneerd met 'vriendelijke dank en liefs' . In 1989, voor mijn vader.
Het tweede deel, getiteld 'De goudjakhals' vind ik beter te begrijpen. Hier gaat het om het huwelijk van de man met een Surinaamse vrouw, die verliefd wordt op een andere vrouw. De man toont zich van zijn onverdraagzame kant, scheldt haar uit voor 'pot' en kan die relatie niet hebben. Hij krijgt moorddadige fantasieen. Ondertussen schept hij op over zijn eigen machogedrag.
in het derde deel, 'De zadeljakhals' komt de jaloezie tot een kookpunt, een gewelddadige confrontatie tussen de man en de vrouw en haar vriendin.
Ik vind het geen makkelijk toegankelijk boek. Astrid Roemer schrijft beeldend en ook expliciet: 'hij kon neuken als de beste, maar bij haar kreeg hij niets overeind.'
Astrid Roemer is als Surinaamse en lesbische vrouw sterk betrokken bij de thema's etniciteit en man-vrouw en vrouw-vrouwverhoudingen. Ze vertegenwoordigt een eigenzinnige stem in de Nederlandse literatuur. Haar schrijversschap is bekroond met hoge literaire onderscheidingen zoals de P.C. Hooftprijs en de grote prijs der Nederlandse letteren. Door haar begrip voor Desi Bouterse is ze in Nederland ook controversieel, maar dat maakt haar literaire stem niet minder relevant. Ik ben van plan nog enkele boeken van haar te lezen, die ik in bezit heb. Waaronder dit boekje, door haar gesigneerd met 'vriendelijke dank en liefs' . In 1989, voor mijn vader.