Josevanrosmalen.nl

Roxane van Iperen, t Hooge Nest

't Hooge Nest by Roxane van Iperen

 

Roxane van Iperen kwam in 2012 in een landhuis tussen Naarden en Bussum te wonen, t Hooge Nest. Geleidelijk aan ontdekt ze dat dit huis een beladen en indrukwekkende geschiedenis heeft en nauw verbonden is met de geschiedenis van de jodenvervolging en het verzet daartegen in Nederland. In het verhaal staan de levens van de Joodse zusjes Lien en Janny Brillenslijper en hun families centraal. Door het opsporen van documenten en gesprekken met vele getuigen weet Roxane de gebeurtenissen van tachtig jaar geleden op indrukwekkende wijze tot leven te brengen en besef je eens te meer de volstrekte misdadigheid van het Duitse Nazisme, met een ideologie die mensen reduceerde tot minderwaardige wezens die vernietigd moesten worden. Het proces van uitsluiting en ontmenselijking voltrok zich in stappen. Joden mochten steeds minder, ze waren immers minderwaardig. Er was hiertegen verzet zoals bij de februaristaking, maar er werd door Nederlanders toch ook actief meegewerkt aan het apart zetten van joden, bijvoorbeeld door politiemensen, de Nederlandse spoorwegen en erger nog, door de beruchte jodenjagers die zeven gulden vijftig kregen voor elke opgebrachte Jood. Janny Brillenslijper deed veel verzetswerk, eerst in Amsterdam, later vanuit het onderduikadres t Hooge Huis. Ze namen daar ook andere onderduikers op, met alle risico’s van dien. Lang ging het goed, maar uiteindelijk sloeg het verraad toe. De zusjes Brillenslijper, hun broer en ouders gaan de weg naar Westerbork en later naar Auschwitz. Hun kinderen zijn in veiligheid gebracht. Roxane beschrijft het cynische karakter van Westerbork waar kampcommandant Gemmeker de schone schijn ophoudt, maar wel wekelijks een trein duizenden mensen laat afvoeren. We volgen het lot van Lien en Janny en ook van de zusjes Anne en Margot Frank, die zij tot hun einde in Bergen Belsen hebben meegemaakt.
Roxane beschrijft de hel van het transport naar Auschwitz, ver in Polen gelegen en de voortdurende doodsstrijd daar met Mengele als de engel des doods die mensen selecteerde voor medische experimenten. Lien en Janny wisten bij elkaar te blijven en te overleven en kwamen in Bergen Belsen terecht waar Anne Frank en haar zus overleden. In april 1945 werd het kamp door de Engelsen bevrijd en Lien en Janny kwamen na een lastige tocht uiteindelijk broodmager en uitgeput in Amsterdam en Oegstgeest waar ze hun mannen en kinderen weer ontmoetten.
Het boek ‘ t Hooge Nest begint en eindigt met een beroemd lied van de Nederlandse tekstdichter Dirk Witte, die het lied ‘Mensch durf te leven’ schreef.
Het is een ode aan de kracht van mensen die de waanzin van terreur trotseren.

Je kop in de hoogte, je neus in de wind
En lap aan je laars hoe een ander het indr
Hou een hart vol van warmte en van liefde in je borst
Maar wees op je vierkante meter een vorst
Wat je zoekt kan geen ander je geven
Mensch durf te leven.

Ruim honderd jaar geleden geschreven, maar onvergetelijk, net als de levens van Janny en Lien en al degenen die eerst naamloos zijn overleden, maar nu bij het Holocaust namen monument allemaal genoemd zijn, waaronder de broer en de ouders van Lien en Janny. Lien en Janny hebben het wel overleefd en er van kunnen getuigen. Roxane van Iperen komt de verdienste toe de getuigenissen te hebben vastgelegd om deze aan nieuwe generaties door te geven. Het boek eindigt met haar bezoek aan het graf van Dirk Witte en met een overzicht van de verdere levensloop van de in het boek genoemde personen, soms nog lang, vaak ook veel te kort. Ondanks alles is het niet alleen maar een somber boek, omdat het ook gaat om hoe mensen kunnen overleven tegen de stroom in.
Trefwoorden: oorlog, verzet, vervolging, nazisme.

 

 

 

 

 

  •  
 

 

 

 

 
 

José Van Rosmalen's Reviews > 't Hooge Nest

't Hooge Nest by Roxane van Iperen

by
16820404
's review
 ·  edit
.
 

Roxane van Iperen kwam in 2012 in een landhuis tussen Naarden en Bussum te wonen, t Hooge Nest. Geleidelijk aan ontdekt ze dat dit huis een beladen en indrukwekkende geschiedenis heeft en nauw verbonden is met de geschiedenis van de jodenvervolging en het verzet daartegen in Nederland. In het verhaal staan de levens van de Joodse zusjes Lien en Janny Brillenslijper en hun families centraal. Door het opsporen van documenten en gesprekken met vele getuigen weet Roxane de gebeurtenissen van tachtig jaar geleden op indrukwekkende wijze tot leven te brengen en besef je eens te meer de volstrekte misdadigheid van het Duitse Nazisme, met een ideologie die mensen reduceerde tot minderwaardige wezens die vernietigd moesten worden. Het proces van uitsluiting en ontmenselijking voltrok zich in stappen. Joden mochten steeds minder, ze waren immers minderwaardig. Er was hiertegen verzet zoals bij de februaristaking, maar er werd door Nederlanders toch ook actief meegewerkt aan het apart zetten van joden, bijvoorbeeld door politiemensen, de Nederlandse spoorwegen en erger nog, door de beruchte jodenjagers die zeven gulden vijftig kregen voor elke opgebrachte Jood. Janny Brillenslijper deed veel verzetswerk, eerst in Amsterdam, later vanuit het onderduikadres t Hooge Huis. Ze namen daar ook andere onderduikers op, met alle risico’s van dien. Lang ging het goed, maar uiteindelijk sloeg het verraad toe. De zusjes Brillenslijper, hun broer en ouders gaan de weg naar Westerbork en later naar Auschwitz. Hun kinderen zijn in veiligheid gebracht. Roxane beschrijft het cynische karakter van Westerbork waar kampcommandant Gemmeker de schone schijn ophoudt, maar wel wekelijks een trein duizenden mensen laat afvoeren. We volgen het lot van Lien en Janny en ook van de zusjes Anne en Margot Frank, die zij tot hun einde in Bergen Belsen hebben meegemaakt.
Roxane beschrijft de hel van het transport naar Auschwitz, ver in Polen gelegen en de voortdurende doodsstrijd daar met Mengele als de engel des doods die mensen selecteerde voor medische experimenten. Lien en Janny wisten bij elkaar te blijven en te overleven en kwamen in Bergen Belsen terecht waar Anne Frank en haar zus overleden. In april 1945 werd het kamp door de Engelsen bevrijd en Lien en Janny kwamen na een lastige tocht uiteindelijk broodmager en uitgeput in Amsterdam en Oegstgeest waar ze hun mannen en kinderen weer ontmoetten.
Het boek ‘ t Hooge Nest begint en eindigt met een beroemd lied van de Nederlandse tekstdichter Dirk Witte, die het lied ‘Mensch durf te leven’ schreef.
Het is een ode aan de kracht van mensen die de waanzin van terreur trotseren.

Je kop in de hoogte, je neus in de wind
En lap aan je laars hoe een ander het indr
Hou een hart vol van warmte en van liefde in je borst
Maar wees op je vierkante meter een vorst
Wat je zoekt kan geen ander je geven
Mensch durf te leven.

Ruim honderd jaar geleden geschreven, maar onvergetelijk, net als de levens van Janny en Lien en al degenen die eerst naamloos zijn overleden, maar nu bij het Holocaust namen monument allemaal genoemd zijn, waaronder de broer en de ouders van Lien en Janny. Lien en Janny hebben het wel overleefd en er van kunnen getuigen. Roxane van Iperen komt de verdienste toe de getuigenissen te hebben vastgelegd om deze aan nieuwe generaties door te geven. Het boek eindigt met haar bezoek aan het graf van Dirk Witte en met een overzicht van de verdere levensloop van de in het boek genoemde personen, soms nog lang, vaak ook veel te kort. Ondanks alles is het niet alleen maar een somber boek, omdat het ook gaat om hoe mensen kunnen overleven tegen de stroom in.
Trefwoorden: oorlog, verzet, vervolging, nazisme.