Geluk

Zolang er ruimte is

en stilte om te schrijven

Zolang ik mijzelf kan denken

in de blauwe lucht gaan liggen

‘t licht kan eten en ‘t donker vasthouden

Zolang witte kou in mijn kamer staat

en ik met volle ogen

‘t ochtendlicht voel steken

Zolang durf ik

elke dag mijn huis uit te gaan

mensen te groeten

en verder te lopen met mijn lach

Te schreeuwen en te dansen

verliefd door straten te wandelen

om te zingen met de huizen en de dieren

Te leven op de warme aarde

en kan ik vallen in

de armen van het geluk

© José van Rosmalen, 1965

http://radiocapelle.nl/podcasts/5794-gedicht--jose-van-rosmalen--geluk/

Voor dit gedicht won ik in 1966 de 3e prijs in een poeziewestrijd voor jongeren in Utrecht;