Josevanrosmalen.nl

Verdwijnende stippen

 

 

Ik zie de jongen in het korenland

zijn vader en moeder kijken hem aan

het is maar voor twaalf dagen

zegt de vader, de moeder kust hem

 

Je bent een grote jongen nu

wij zullen aan je denken

ze zorgen hier goed voor je

zondag over een week zijn we weer terug

 

Ze gaan naar Lourdes toe

in de zomer van 1953

de jongen van zes kan niet mee

hij is stoer, hij huilt niet

 

Ze fietsen over het zandpad

naar de provinciale weg

hij kijkt naar de verdwijnende stippen

hij voelt de leegte nu

 

Later krijgt hij een rode portemonnee

van echt leer zegt papa

hij klemt hem stevig vast

die komt helemaal uit Frankrijk

 

te beluisteren:

13-03-2023: Gedicht - Jose v Rosmalen - Verdwijnende stippen - Wim Sonneveld Het Dorp - Radio Capelle

 

© José van Rosmalen, 2014

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Thea Dix
9 jaar geleden

Herkenbaar,koester de herinneringen van je ouders,mooi Jose !...

Fae
9 jaar geleden

Prachtig gedicht, voelbaar de emoties...

Mieke Schepens
9 jaar geleden

Maakte dat alle gemis goed?

Rating: 4.6666666666667 sterren
3 stemmen