Deze Toonder-klassieker bevat drie verhalen. In het eerste verhaal ‘de doffe doffer’ probeert Bommel zich op het liefdespad te wagen door zich te ontpoppen als dichter die verzen wil voordragen aan het nichtje van de standbewuste markies de Cantecler.
Zijn tegenhanger is de gespierde krachtpatser De doffe doffer die het nichtje Elouise meer weet te imponeren dan de fijnbesnaarde Bommel. Het boevenduo Hiep Hieper en Bul Super kruist hun pad. Het dreigt voor Bommel allemaal mis te lopen maar uiteindelijk keert hij dankzij Tom Poes terug naar het veilige Bommelstein en besluit hij met de geruststellende gedachte dat Elouise te onnozel voor hem is. Je kunt het je ook niet voorstellen, een Bommel die voor het huwelijk kiest. Laat hem nog maar even voortgaan met zijn avonturen.

In het tweede verhaal, ‘ De zwelkast’ laat Bommel zich uitdagen om de gevaarlijke zwelkast in het bos op te sporen. Hij laat dat niet op zich zitten en gaat tot schrik van Tom Poes zwelkast helpen bij zijn rooftochten, vermomd als antikapitalisme. De zwelkast groeit als hij boos wordt. Bul Super en Hiep Hipper proberen hem te exploiteren maar uiteindelijk is onze antiheld toch weer de held. De trouwe bediende Joost sluit hem na zijn vertwijfeling weer in de armen en het eindigt in de vertrouwde maaltijd in slot Bommelstein.

In het slotverhaal ‘ De slijtmijt’ proberen enkele industriële magnaten te bevorderen dat producten minder lang meegaan. Huizen, auto’s etc moeten sneller slijten. De heer O.B.B. Te R. duikt een insectenpaar op, de splijtmijt. Professor Prwysklovski analyseert de diertjes. De splijtmijt blijft effectiever dan de bedoeling was. Burgemeester Dickerdack maakt zich zorgen. Uiteindelijk bedwingt Bommel zijns ondanks het dier.