Josevanrosmalen.nl

Vasalis, Parken en woestijnen

 

10387732

In1940 debuteerde Vasalis met de bundel ‘Parken en woestijnen, die 21 gedichten telt, waaronder het beroemde ‘ De idioot in het bad’. Vasalis was psychiater en was dus vertrouwd met gekte en grensoverschrijdend gedrag. De strijd tussen orde en chaos komt al in de titel tot uiting, de aangeharkte parken en het woeste landschap. Achter de façade is er een andere, meer duistere wereld, waarin angsten en vertwijfeling een grote rol spelen. In het eerste gedicht, ‘ Drank, de onberekenbare’ komt dit al tot uiting.

‘ onder ‘t net en vlot gesprek,
dat mijn hoofd, met bruine hoed
met de gastheer voeren moet,
denkt mijn hele ziel: verrek!
In mijn binnenst stampen beesten,
snuiven paarden, ruisen bossen,
slangen schuifelen door de mossen
negerstammen vieren feesten
Etc.

Een mooi en aansprekend gedicht vind ik ook ‘Afsluitdijk’. Het gaat over een sensatie die iedereen wel zal kennen. Je zit in een bus of een trein en buiten is het donker. De ruiten werken als spiegels en je ziet als je naar buiten kijkt de weerspiegeling van de passagiers. Het gedicht begint met de prachtige openingszin: ‘ De bus rijdt als een kamer door de nacht, de weg is eindeloos, links ligt de zee, getemd maar roerloos, wij kijken uit, een kleine maan schijnt zacht.’

De gedichten zijn inmiddels meer dan tachtig jaar geleden geschreven en ze staan nog altijd recht overeind. Ze behoren tot de klassieken uit de Nederlandse literatuur. Als je de gedichten hardop leest of voorleest, voel je het ritme, de cadans. De poëzie was voor Vasalis ongetwijfeld een middel om de chaos van het leven te overwinnen.

 

Zie ook: https://www.goodreads.com/book/show/10387732-parken-en-woestijnen