Voor Jacintha
Jacintha, we zien je stoel hier staan
We zien je langzaam lopen gaan
Steeds zwaarder ging het je vallen
Dat voelden we met ons allen
Als een bikkel bleef je vechten
Aan je club bleef je je hechten
Je bent er nog, je bent er ook niet
Je bent de lege plek van verdriet
Jouw kracht blijft ons inspireren
Je hebt ons iets kunnen leren
Jacintha Maduro, je licht blijft schijnen
Voor ons zul je niet verdwijnen
José van Rosmalen, december 2016