Josevanrosmalen.nl

Vogelvrouw

Jij was de vogel, de watervrouw, de klimop langs de oude muur

je was de tuin vol beelden, de honing in de verre hoek

het dak van riet dat je huis bedekte

 

Je was de kracht van klei, de vele kleuren van het licht

de bloemen die je steeds weer ontdekte

je was de vrouw in wie ik mijn moeder tegenkwam

 

Je was het kleine dorp, de kerk, de winkel op de hoek

de plek waar iedereen je kende

de plaats waar we je vaak hebben bezocht

 

Je was de kleine heuvel waarop je woonde

verscholen in een deken van groen

een cocon uit liefde gesponnen

 

Je was het huis, het terras, de trap naar boven

altijd zullen ze bij ons blijven

in hart en hoofd blijf je bestaan.

 

José van Rosmalen, 2017

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.