Josevanrosmalen.nl

Barbara Pym, Beleefd jegens vreemden

Beleefd jegens vreemden

Dit is een charmant boek. Het speelt in een kleine plaats ergens in Engeland in de jaren dertig van de vorige eeuw en deels ook in Hongarije of liever een fantasieversie van dat land. Cassandra is getrouwd met Adam, die zichzelf beschouwt als een groot schrijver, hoewel er weinig uit zijn vingers komt. In het dorp heb je ook een oude weduwe, een eenzelvige oudere man met een nichtje van dertig, naarstig op zoek naar een huwelijkspartner. Voorts een dominee en een jonge Anglicaanse priester. Dan komt er een Hongaar in het dorp wonen, meneer Tilos. Die krijgt een oogje op de getrouwde Cassandra en hij geeft haar allerlei attenties. Ze wordt er verlegen onder, maar is er aanvankelijk niet ongevoelig voor. Ze wil los van haar man een vakantie, de bestemming wordt Boedapest. Het geroddel is niet van de lucht als blijkt dat meneer Milos en Cassandra met dezelfde trein vertrekken en Adam naar Oxford gaat om zich aan de letteren te wijden, vruchteloos als altijd. Dan verwacht je als lezer een definitieve huwelijkscrisis, maar hier weet Barbara Pym in de laatste hoofdstukken de kaarten zo te schudden dat niet alleen het huwelijk wordt gered, maar Cassandra ook nog eens zwanger blijkt te zijn van har eigen man en dat voorts ook de oudere eenzelvige man en de weduwe elkaar vinden en diverse andere liefdes ineens opbloeien, helemaal volgens het recept van het blijspel. Adam was vanuit Oxford naar Boedapest gereisd om daar Cassandra in de lobby van het hotel te treffen. Het komt daar tot een ontmoeting met meneer Milos en zijn familie. Gezamenlijk gaan ze naar het Engelse dorp, waardoor het geroddel meteen verstomt. Het is een eind goed al goed verhaal, dat natuurlijk niet in de realistische zin geloofwaardig is, maar dat je als lezer toch pikt, omdat het past bij de humoristische schrijfwijze van Pym. Het kan natuurlijk ook dat zij de officiële huwelijksmoraal wel op de proef wilde stellen, maar zich er toch aan conformeerde, omdat dat de lezers van haar tijd, de jaren dertig van de twintigste eeuw, het meest geruststelde.
Vier sterren omdat het een leuk boek is. Vooral de karakteriseringen van de pseudoschrijver Adam, die in de praktijk aartslui was, zijn prachtig, evenals de karakteriseringen van de andere dorpsgenoten, zoals de pastoor en de oude weduwe en de verstokte vrijgezel. Kortom een boek om je bij te ontspannen.