Ed van Thijn, Dagboek van een onderhandelaar
We kenden in 2021 een langdurige kabinetsformatie, gekenmerkt door wantrouwen tussen politieke partijen. In 1977 is er ook langdurig onderhandeld over het tot stand brengen van een tweede kabinet Den Uyl, dat er uiteindelijk nooit kwam. Na een half jaar vruchteloos formeren kwam er het kabinet Van Agt- Wiegel. De PvdA had toen maar liefst 53 zetels in de Tweede Kamer, het CDA 49. Ook D 66 nam deel aan het formatieoverleg, onder leiding van Jan Terlouw. Ed van Thijn onderhandelde, samen met Den Uyl namens de PvdA. In het kabinet Den Uyl dat van 1973 tot 1977 regeerde was Van Agt minister van justitie geweest en het boterde niet tussen hem en Den Uyl. Er waren spanningen over het abortusstandpunt en over de vrijlating van de drie van Breda, de laatste nog in Nederland in de gevangenis verblijvende Duitse oorlogsmisdadigers.
Ed van Thijn hield een dagboek bij van de onderhandelingen van mei tot november 1977, waarin hij het hele proces beschrijft met inbegrip van zijn eigen gevoelens. Het liep steeds weer vast op onwrikbare eisen en op wantrouwen.
Hierbij had van Thijn niet alleen te maken met de ‘politieke tegenstander’, maar ook met het PvdA-partijkader dat niet toe wilde geven en daarmee de eigen onderhandelaar voor de voeten liep.
Het boek is geen analyse achteraf maar heet van de naald geschreven en brengt je bij de dagelijkse politieke werkelijkheid van toen. Er zijn overeenkomsten en ook grote verschillen tussen toen en nu. Overeenkomst is, denk ik, het wantrouwen tussen politieke partijen. Groot verschil is dat je nu niet meer van die grote partijen hebt en dat de verzuiling die in de jaren zeventig nog bestond vrijwel is verdwenen. Het blijft een leerzaam boek, omdat het openhartig is geschreven en daarmee niet alleen de macht maar vooral ook de machteloosheid van het politieke bedrijf blootlegt. Vijf sterren voor dit boek.
Trefwoorden: politiek, dagboek, formatie.
Ed van Thijn hield een dagboek bij van de onderhandelingen van mei tot november 1977, waarin hij het hele proces beschrijft met inbegrip van zijn eigen gevoelens. Het liep steeds weer vast op onwrikbare eisen en op wantrouwen.
Hierbij had van Thijn niet alleen te maken met de ‘politieke tegenstander’, maar ook met het PvdA-partijkader dat niet toe wilde geven en daarmee de eigen onderhandelaar voor de voeten liep.
Het boek is geen analyse achteraf maar heet van de naald geschreven en brengt je bij de dagelijkse politieke werkelijkheid van toen. Er zijn overeenkomsten en ook grote verschillen tussen toen en nu. Overeenkomst is, denk ik, het wantrouwen tussen politieke partijen. Groot verschil is dat je nu niet meer van die grote partijen hebt en dat de verzuiling die in de jaren zeventig nog bestond vrijwel is verdwenen. Het blijft een leerzaam boek, omdat het openhartig is geschreven en daarmee niet alleen de macht maar vooral ook de machteloosheid van het politieke bedrijf blootlegt. Vijf sterren voor dit boek.
Trefwoorden: politiek, dagboek, formatie.