Josevanrosmalen.nl

Lucht

 

De dichtgeknepen ballon

onder zware balken zwevend

torst de schouderkracht van de witte jongen

nu de bloemen zijn weggetrapt.

 

Daar staat hij wankelend

met zijn overvolle handen

alles van aarde is eerloos

brokstukken van een loden revolutie.

 

Kun je het terughalen

‘bij de bakker’, zei ze

‘neen, de lieverkoekjes laat die maar,

passen niet in het beleid van onze stichting’.

 

De woorden, allemaal woorden

het mens, de mens, een mens

meer dan, meer dan

kon ik het maar zo zeggen.

 

Oh dear, liefde, begrip

dat soort dingen

gereserveerd voor luxe vredestijden

hoe heet je eigenlijk, heb je een naam?

 

Goed dat je het vraagt.

 

© José van Rosmalen, 2013

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.
Rating: 4 sterren
3 stemmen