Het bos

Bladeren vergelen, kleuren dansen in de zon

het ochtendbos ontwaakt, het licht herwon

ik volg de paden,  fiets op golvend terrein

kijk steeds rondom om hier stil te zijn

De vogels vliegen, eenden in de sloot

Een moeder brengt hier haar jonkies groot

De schapen grazen,  blijven rustig staan

Laten die fietser gewoon maar gaan

In dit bos kan ik niet meer verdwalen

ik doorkruis het op gevoel

denk ondertussen aan mijn verhalen

de dromen die nog te vertellen zijn

het is nu mijn liefste levensdoel

te delen in het geluk en de pijn.

© José van Rosmalen