Louis Couperus, Extase

Deze korte roman verscheen in 1892, toen Couperus nog geen dertig was. De ondertitel luidt: Een boek van geluk. Cecile van Even, een jonge weduwe met twee kinderen, wordt benaderd door meneer Quaerts, een charmeur. Eerst stelt ze zijn toenaderingen niet op prijs, maar later verandert dat, wordt ze verliefd op hem. Erg trouw is hij niet, hij heeft ook een maîtresse. Het hoogtepunt is een avondlijke wandeling, in donker Den Haag, waar ze zich aan hem overgeeft. Couperus schildert dit kleurrijk, tegen de achtergrond van de Haagse society. Na deze intense toenadering volgt er toch weer een verwijdering, waardoor een echte relatie uitblijft. Ze koestert het geluk dat ze even heeft mogen ervaren. Ze nemen afscheid. Misschien schrijven ze elkaar nog, maar of dat gaat gebeuren is de vraag. Het hoogtepunt van geluk is voorbij. Het verlangen blijft. Couperus schrijft kleurrijk, hij schildert met woorden. Zijn dialogen zijn sterk. Hij hoort tot de toppers van de Nederlandse literatuur.