Sal Santen, Heden kijkdag

Sal Santen werd geboren in 1915, als tweede kind in een Amsterdams Joods gezin. Zijn vader was schoenmaker. Hij had een oudere zus, Saar en een jongere broer, Maurits. In dit boek, dat hij op latere leeftijd schreef, bundelt hij zijn jeugdherinneringen. Hij beschrijft de armoede, het gebrek aan kleding, het geldtekort, de inzet van zijn ouders voor de kinderen. Hij bezocht de driejarige HBS, evenals zijn oudere zus. Het boek eindigt met de dood van Saartje. Ze overleed op zestienjarige leeftijd aan tbc. Het boek eindigt rond 1930, nog tien jaar voor de tweede Wereldoorlog. In die oorlog zouden zijn ouders en zijn broer worden vermoord. Sal Santen was de enige overlevende. Met die kennis achteraf wordt het boek ook een eerbetoon aan de grotendeels verdwenen joodse gemeenschap in Amsterdam. Al in de twintiger jaren vond er discriminatie van joden plaats, door beledigende opmerkingen en uitsluiting. Joden werden gezien als ‘Anders’, hoezeer ze zich ook aanpasten, zoals in het geval van het gezin van Sal Santen. Het boek is zeer toegankelijk geschreven, zonder veel literaire pretenties en daardoor des te indrukwekkender.