Martine Bijl, Rinkeldekink

Martine Bijl kreeg in 2015 plotseling een hersenbloeding en moest worden opgenomen en revalideren. Tot dan was zij een actieve vrouw, bekend als presentator bij ‘Heel Holland bakt’ en daarvoor als cabaretière, vertaalster, toneel, zoals ‘Het zonnetje in huis’ , maakster van poppen, bekend ook van de Hakreclames ( ‘U moet de groenten van Hak hebben’), kortom een sprankelende creatieve vrouw. Na haar hersenbloeding lijkt daar weinig van over te zijn, ze voelt zich hulpeloos, angstig, afhankelijk. Als ze in een ziekenhuisbed de afstandsbediening van de tv laat vallen, weet ze zich geen raad. Na maanden revalidatie mag ze naar huis, maar dan breekt ze meteen haar heup, waarna ze opnieuw wordt opgenomen. Ze beschrijft ook hoe haar man, Berend Boudewijn hier mee omgaat. Ze heeft last van wanen en ze krijgt te maken met een ernstige depressie waarbij alles inktzwart wordt.
Martine verliest veel, maar niet haar observatievermogen en haar taalvaardigheid. Ze schrijft over medepatienten en hulpverleners, over irritant hulpverlenersjargon en over mensen die vaak ernstig ziek zijn. Soms met lichte spot en vooral zelfspot. Het boekje bestaat uit drie delen, met daarin korte hoofdstukjes. Het eerste deel heet ‘Revalidatiecentrum’, het korte tweede deel ‘ Van het een naar het ander’ , het derde deel ‘ Het streekziekenhuis’. Rinkeldekink is een ontroerend boek, het doet nergens geforceerd aan.